Bir ardıç
türküsüdür yaşadığım
Bir ardıç
kadar özgür
Ve bir bulut
gibi hüngür hüngür
Kendi
gölgesine bile ıssız
Bir ardıç
türküsüyüm
Bestesi
yorgun, tınısı yalnız.
Bir ardıç
türküsüyüm
Zaman denilen
dişsiz cadı
Gövdeme çentikler atmış.
Fırtınalı
akşamlarda dallarım
Yapraklarıyla
vedalaşmış
Yağmurun
ıslığında
Kaybolmuş
sesim.
Yoruldum, yanıldım,
haykırdım,
Uzattım
ellerimi gökyüzüne
Ahh,
duyulmuyor sesim.
Bitmiyor
kavgam.
Bir ardıç
türküsüyüm
Kuşlar yemiş
tanelerimi
Ne gam!
Ki ben sebil
etmişim yüreğimi
Bilmiyor
sevdam.
07.03.2000.
